niedziela, 1 maja 2011

bł. Jan Paweł II

O nim można by bardzo długo pisać. Jest bliski serc tak wielu ludzi. Pewnie każdy czuje się przez niego inaczej poruszony. Podzielę się teraz tym, co mnie najbardziej fascynuje w bł. Janie Pawle II.

Jest to coś bardzo prostego: on umiał pięknie żyć. Oznacza to dla mnie, że potrafił odnaleźć sens w każdej życiowej sytuacji. Doświadczył bardzo wiele cierpienia, a mimo to jego spojrzenie było pełne spokoju. Z kolei jego literackie dzieła (szczególnie te niebędące oficjalnymi dokumentami papieskimi, które bardziej odzwierciedlają jego osobowość) dają ogromną dawkę nadziei. Bije z nich coś bardzo pozytywnego, chociaż często dotyczą rzeczy trudnych. Ponadto na umiejętność pięknego życia składa się dla mnie również znajdowanie czasu na bardzo różnorodne zajęcia. Pamiętamy, że Papież bardzo lubił chodzić po górach, jeździć na nartach, pasjonował się teatrem, a spod jego pióra wyszły wiersze, dramaty, poematy i liczne książki.

Zachęcam Was, do podzielenia się tym, co Was fascynuje w bł. Janie Pawle II.

1 komentarz:

  1. "A po maturze chodziliśmy na kremówki" - wszystko. Człowiek, który tyle razy złamał protokół dyplomatyczny, za każdym razem pokazując, że sens leży poza ludzkim rozumem, ramami i przepisami.

    OdpowiedzUsuń